Podatkowe Podsumowania Tygodnia 20-26.10.2025
31.10.2025
| Autor: dr Łukasz Presnarowicz |
Co nowego w Dzienniku Ustaw?
- Ustawa z dnia 12 września 2025 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa
- Ustawa z dnia 12 września 2025 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa
- Ustawa z dnia 12 września 2025 r. o zmianie ustawy o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej
- Ustawa z dnia 12 września 2025 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
- Ustawa z dnia 12 września 2025 r. o zmianie ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
- Rozporządzenie Ministra Finansów i Gospodarki z dnia 16 października 2025 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie upoważnienia organów Krajowej Administracji Skarbowej do wykonywania zadań Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z zakresu przeciwdziałania unikaniu opodatkowania
Pomysły dotyczące zmian legislacyjnych, o których niebawem usłyszymy więcej
Projekt ustawy o zmianie ustawy o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym oraz ustawy o rachunkowości
Co nas czeka w przyszłości, czyli nowości ze strony Rządowego Centrum Legislacji
- projekt rozporządzenia Ministra Finansów i Gospodarki zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji (nr 10282).
Projektowane zmiany dotyczą uaktualnienia odesłań do rozporządzenia o instrumentach finansowych, zmian definicji kosztów akwizycji oraz doprecyzowania metody wyceny aktywów finansowych dostępnych do sprzedaży.
Wprowadzono również zmiany w załącznikach nr 4 i 6 polegające na wprowadzeniu ujawnień odnoszących się do posiadanych przez zakład instrumentów finansowych oraz otworzeniu zamkniętego katalogu informacji zawartych w tym załączniku m.in. w odniesieniu do innych istotnych informacji w zakresie zrównoważonego rozwoju (CSRD).
Link do projektu: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12403452/katalog/13165416#13165416
- Projekt rozporządzenia Ministra Finansów i Gospodarki zmieniającego rozporządzenie w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów spółek kapitałowych powstałych z przekształcenia samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej (nr 1031)
Rekomendowanym rozwiązaniem jest zmiana ww. obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów spółek kapitałowych powstałych z przekształcenia samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Projekt rozporządzenia przewiduje, że zaniechanie poboru podatku dochodowego będzie miało zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2028 r. Oczekiwanym efektem rekomendowanej zmiany jest umożliwienie i ułatwienie rozwoju powstałych pomiotów leczniczych.
Link do projektu: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12403454
Warte dostrzeżenia orzecznictwo krajowe
Wyrok z 23 października 2025 r., I FSK 2037/24 w przedmiocie opodatkowania podatkiem akcyzowym tzw. miękkich hybryd (MHEV).
Głos z Luksemburga, czyli nowy wyrok TSUE
1. wyrok sprawie C 744/23 Zlakov
Artykuł 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
należy interpretować w ten sposób, że:
odpłatne świadczenie usług w rozumieniu tego przepisu stanowi reprezentowanie strony przed sądem przez adwokata w okolicznościach, w których usługa ta jest świadczona nieodpłatnie, ale gdy ustawodawstwo danego państwa członkowskiego przewiduje, że strona przeciwna, w przypadku obciążenia jej kosztami, zostaje również zobowiązana do zapłaty na rzecz tego adwokata wynagrodzenia, którego wysokość określa to ustawodawstwo.
2. wyrok sprawie C 232/24 Kosmiro
1) Artykuł 2 ust. 1 lit. c) i art. 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
należy interpretować w ten sposób, że:
w przypadku działalności faktoringowej polegającej na sprzedaży wierzytelności, w ramach której faktor zwalnia klienta z czynności windykacji wierzytelności oraz z ryzyka ich nieterminowej spłaty:
– prowizja za finansowanie stanowiąca wynagrodzenie za usługę windykacji wierzytelności, której wartość jest tym wyższa, im dłuższy jest termin płatności i im wyższy jest poziom ponoszonego przez faktora ryzyka oraz
– opłata manipulacyjna zapłacona przez klienta, która odpowiada ryczałtowej kwocie zapłaconej z tytułu wprowadzenia mechanizmu faktoringu i obejmuje w szczególności koszty czynności związanych z przestrzeganiem obowiązków wynikających z przepisów mających zastosowanie w dziedzinie prania pieniędzy
stanowią odzwierciedlenie rzeczywistej wartości świadczenia usług objętych zakresem stosowania tej dyrektywy.
2) Artykuł 135 ust. 1 lit. b) i d) dyrektywy 2006/112
należy interpretować w ten sposób, że:
– prowizja za finansowanie stanowiąca wynagrodzenie za usługę windykacji wierzytelności, której wartość jest tym wyższa, im dłuższy jest termin płatności i im wyższy jest poziom ryzyka ponoszonego przez faktora oraz
– opłata manipulacyjna zapłacona przez klienta, która odpowiada ryczałtowej kwocie zapłaconej z tytułu wprowadzenia mechanizmu faktoringu i obejmuje w szczególności koszty czynności związanych z przestrzeganiem obowiązków wynikających z przepisów mających zastosowanie w dziedzinie prania pieniędzy
otrzymane przez faktora w ramach działalności faktoringowej w drodze sprzedaży wierzytelności, takiej jak ta, o której mowa w odpowiedzi zawartej w pkt 1 sentencji, lub działalności faktoringowej w drodze zastawu, charakteryzującej się tym, że faktor jest odpowiedzialny za odzyskanie i ściągnięcie danych wierzytelności, które bez przeniesienia na faktora są wykorzystywane jako zabezpieczenie finansowania udzielonego przez faktora klientowi, stanowią wynagrodzenie za jedną niepodzielną usługę windykacji należności, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej.
3) Artykuł 135 ust. 1 lit. d) dyrektywy 2006/112
należy interpretować w ten sposób, że:
wyjątek dotyczący „windykacji należności” zawarty w tym przepisie ma charakter bezwarunkowy i wystarczająco precyzyjny, aby mógł być bezpośrednio skuteczny, a zatem jednostki mogą się na niego powoływać przed sądami krajowymi wobec państwa.
3. Wyrok w sprawie C 234/24 Brose Prievidza, spol. s r.o.
Artykuł 4 lit. b) dyrektywy Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określającej szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim w związku z art. 138 ust. 1 i art. 171 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady (UE) 2018/1910 z dnia 4 grudnia 2018 r.,
należy interpretować w ten sposób, że:
stoi on na przeszkodzie odmowie zwrotu podatku od wartości dodanej obciążającego dostawę sprzętu podatnikowi mającemu siedzibę w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie nabycia tego towaru, jeżeli sprzęt ten nie opuścił fizycznie terytorium państwa członkowskiego jego dostawcy, chyba że w świetle wszystkich okoliczności charakteryzujących dane transakcje dostawę tę należy uznać za stanowiącą część jednego niepodzielnego świadczenia gospodarczego lub za pomocniczą w stosunku do świadczenia głównego składającego się z wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów wytworzonych przy użyciu tego sprzętu i przeznaczonych dla tego podatnika.
4. Wyrok w sprawie C 515/24 Randstad España SLU
1) Artykuł 176 akapit pierwszy dyrektywy VAT nie stoi na przeszkodzie żadnemu przepisowi hiszpańskiemu dotyczącemu VAT w braku jednomyślnej decyzji Rady. Artykuł 176 akapit pierwszy zdanie drugie tej dyrektywy wskazuje jednak, że wyłączenie odliczenia VAT związanego z wydatkami na rozrywkę i wydatkami reprezentacyjnymi nie jest sprzeczne z wolą prawodawcy, nawet jeśli Rada i Komisja wspólnie nie wywiązały się dotychczas z zadania powierzonego im na mocy art. 176 akapit pierwszy dyrektywy VAT. Kwestia, czy hiszpańskie przepisy dotyczące podatku dochodowego zezwalają na odliczenie takich wydatków, nie jest decydująca w prawie Unii.
2) Artykuł 176 akapit drugi dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że uniemożliwia on w równej mierze wszystkim państwom członkowskim ustanowienie, po upływie terminu transpozycji, nowych lub surowszych wyłączeń odliczenia VAT, dopóki Rada i Komisja nie wykonają wspólnie zadania, jakie na nich ciąży na mocy art. 176 akapit pierwszy. W konsekwencji art. 176 akapit drugi nie stoi na przeszkodzie przepisom krajowym, które przewidywały po raz pierwszy wyłączenie odliczenia VAT w związku z wydatkami na rozrywkę i wydatkami reprezentacyjnymi, które weszło w życie w dniu przystąpienia i transpozycji dyrektywy VAT.
Nowa zakładka do zapisania w przeglądarce, czyli materiały do wykorzystania w przyszłości
Komunikat Ministra Finansów i Gospodarki z dnia 16 października 2025 r. w sprawie ogłoszenia uchwały Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie przyjęcia Krajowego Standardu Rachunkowości Nr 16 „Uproszczenia dopuszczone ustawą o rachunkowości”.
Osobom, które potrzebują konsultacji oraz objaśnienia niejasności związanych z zawiłymi przepisami, polecamy kontakt z doradcą podatkowym.
Doradcę podatkowego w swoim regionie wraz z informacją na temat usług, które oferuje, można znaleźć dzięki wyszukiwarce serwisu Podatki Bez Ryzyka.
Oficjalna lista doradców podatkowych jest też dostępna poprzez wyszukiwarkę Krajowej Izby Doradców Podatkowych – gdzie znajdują się informacje dotyczące: numeru wpisu doradcy (który poświadcza jego uprawnienia) oraz danych kontaktowych.
Udostępnij artykuł:
Warto też przeczytać
13.11.2025
Zostań doradcą podatkowym z kursem KIDP
13.11.2025
Podatkowe Podsumowania Tygodnia 27.10-02.11.2025
23.10.2025
Czy wydatek na cel mieszkaniowy można sfinansować kredytem?
20.10.2025